Jaaa, we gaan: orka's spotten vanaf de kajak

Yess!!! Vandaag is het zover: we gaan orka's spotten vanaf de kajak. Tenminste dat hopen we!
En dus is het vroeg op. Alle spullen hebben we zo goed als inpakt. Dus alles in de auto. De waterschoenen aan en gaan. Want wat zijn we benieuwd en wat vinden we het spannend (nja, vooral Liz).
Vanaf ons leuke huisje gaan we de offroad weer op. We kijken nog even voor meneer beer, maar die laat zich niet zien.
Dan op eens moet Gert toch hard op de rem!! Daar issie weer. Nja, we denken nu een andere; een mevrouw zwarte beer!! Wauw!! Wat een mazzel. De dag begint al goed...!! *Cheer cheer. Blij Blij*!!
Dan toch echt door naar Telegraph Cove voor de kajaktour. We melden ons aan, krijgen de uitleg, hijssen ons in vreemde dingen, een reddingsvest en een soort regenjas. Dan krijgen we instructie over de kajak in en uitstappen (vooral voor Liz is dat laatste belangrijk; mevrouw clumps herself) en dan kunnen we te water.
Het gaat eigenlijk best goed. We zijn de bocht nog niet om, of we zien al een stuk of 3 bald eagles zitten. Gaaf!!! Ineens is het al tijd om te lunchen. We doen dat op een stenenstrand en speuren de zee af naar orka's. Helaas! Ze zijn vast nog onderweg.
Dan is het tijd om verder te gaan en voor dat we het weten zijn we bij ons kamp. Toch hebben we dan al 7 mile gepeddeld. Ons kamp bestaat uit een houten keukentje, een pickicktafel, tenten en een soort van wc. We kakjakken nog een stukje en dan weer terug naar het kamp, waar voor ons het eten wordt bereid en we een kampvuur maken. Heerlijk! We zijn in totaal met zijn zevenen.En terwijl de guide aan het koken is, bespreken we met zijn zessen dat we het jammer vinden dat we geen orka's hebben gezien en de kans voor vandaag erg klein is.
We gaan terug naar het vuur. En dan toch: een vin, en nog één. Een paar keer gespuit en dan zien we ze toch: orka's! Wauwwwww (nog meer cheers en blij blij)! Snel rennen we naar de rand van het water om ze zo goed mogelijk te zien, want ze zijn toch wel ver weg. Maar wat gaaf om te zien!! Het is een familie. We schieten wat foto's en gaan dan toch maar aan ons koude eten (we kregen het warm, maar ja... orka's...).
En of dat nog niet genoeg is, als Liz terug komt van de wc is er een hoop heisa. Er loopt namelijk een zwarte beer op het strand. Snel de camera en vastleggen die hap (nja, beer). Hij wordt wegegjaagd door de guide en de guide van de andere groep (die verblijven verderop op het strand), want hij mag niet bij ons in de buurt komen. De beer lijkt niet onder de indruk. Gaat dan toch weg, maar komt even later toch aan de andere kant van het strand te voorschijn. Ook nu wordt hij weer weggejaagd. We zien hem dan niet meer terug.
Eigenlijk vonden we dit best zielig. Mister beer was alleen maar op zoek naar wat te eten op zijn favo strand. En dan zijn er een snel rare snuiters, die lawaai maken en hem weghouden van meneer krab en co. Gelukkig zei Bree (onze guide) dat het een gezonde beer was. Dat geeft iets verlichting.
Wat een dag. Vol van de indrukken en moe van het kajakken, liggen we al om 22.00 uur in ons tentje.
Morgen een nieuwe dag. We zijn benieuwd wat we dan zien!

Liefs,
the Takkies