Let's go back!

Vanmorgen zijn we onthaald met een groots ontbijt en de gezelligheid van beide dames, hun hond en twee logé hondjes.
Erg gezellig. En wat een uitgebreid ontbijt! Michele had zelf blueberrypancakes gemaakt. Erg lekker! Maar ook de rest was om te smullen. Na de ingeladen zooi, de stevige hugs van Lorrie en Michele en de afspraak om nog een keer terug te komen, zijn we op pad te gaan richting Port McNeill. Onderweg een stop gemaakt voor een wandeling naar de Elkfalls op advies van Lorrie."Het is maar 15 minuutjes heen en 15 terug en het is er BEAUtifu"! De aanwijzingen opgevolgd en toen we het bordje ElkFalls zagen zijn we uitgestapt en aan de wandeling begonnen. Na een tijdje kwamen we een bordje tegen waarop stond dat de weg was afgesloten, dus moesten we om lopen. Na een half uurtje vonden we het toch wel erg lang duren. Maar goed, kwam vast door die weg afsluiting. Uiteindelijk kwamen we na twee uur bij de Elkfalls en de suspension bridge (een hangbrug) aan. Het was wel mooi, maar we hebben mooier gezien deze route (we know, we are spoiled!). Er was in de buurt een infocentrum en dat tochtje hebben we ook maar gedaan. Wat bleek, daar was een grotere parkeerplaats vanaf waar we hadden moeten vertrekken. En ja dan klopt de tijd van Lorrie wel. Maar ja, daar hadden we niet zo veel aan, want we moesten de zelfde weg terug. Gelukkig ging het bergafwaarts sneller en deden we het in anderhalf uur. Daarnaast was de route ook wel mooi door het bos en langs een rivier.
Toch wel moe de auto ingestapt voor het laatste stuk. Toen we bij ons "resort" (het heet Cedar Park Resort & Golfing), bleek dat we een leuk huisje (soort stacarvan) met uitzicht op de zee hadden. En niet te vergeten een barbecue!! Wauw! Ineens weer energie voor 11 en zijn we naar de supermarkt gereden voor drank, uuhh, vlees, salades (okee en een beetje alcohol). Snel terug om de fik er in te doen (nja, gasknop om te draaien). Plots moesten we op de rem! We dachten eerst dat er een hond uit de struiken kwam zetten. Maar nee, het was een zwarte beer!!! Zoooo cool (nu hebben we echt bijna alles van ons lijstje)!!!! Helaas rende hij snel de weg over en hebben we geen foto en hem ook niet meer gezien. Onder de indruk, zijn we terug gereden en hebben we heerlijk gebarbecued met uitzicht op zee en een prachtige zonsondergang.
Wat wil een mens nog meer?!
Dus hebben we toen maar tegen elkaar gezegd: "Let's go back". Dus hopelijk komen we hier ooit terug. En als we dat doen, ga dan gerust met ons mee, want het is hier prachtig (kosten op eigen risici :-P).
Morgen orka's spotten. We zijn benieuwd of dat lukt!!

Liefs,
the Takkies