Vakantiemomentje 753

Nja..... dat is niet helemaal waar. We hebben ze niet geteld. Maar het zijn er wel heel veel. En vandaag weer één.
Allereerst zijn we als echte Canadese Amerikanen (ik weet niet of dit bestaat, maar bij deze wel ;-)) buiten de deur gaan ontbijten. Blijkbaar is dit voor jongeren (ouderen misschien ook wel, maar die hebben we voor dit zeer korte, bijna niet noemenswaardig onderzoekje, niet geïnterviewd :-P), heel normaal.
De onbekende-doch-vriendelijke-jongenman-van-het-bankje-in-Vancouver, adviseerde ons een leuke ontbijttent: het Jamcafé. Dus hebben we tegen ons geheel Nederlandse natuurlijkheid in, het "gratis"!!! ontbijt overgeslagen om hiervoor in de rij te gaan staan en te betalen.
Maar het was het zeker waard. Alleen al de ervaring om ergens in de rij te gaan staan wachten op je tafeltje, zodat je kan ontbijten. Dan nog niet over het ontbijt gesproken. Liz vergat even dat ze in het land der grote porties zijn en bestelde triple sack pancakes, er vanuit gaande dat het 3 pancakes zouden zijn. Meer dan zat. De kok dacht daar uiteraard anders over. De foto spreekt voor zich. Voor het eerst nam Liz een doggybag mee....
Toen met volle maag, buik en andere dingen die op dat moment vol konden zitten, naar de auto om naar een kasteel met mooie tuinen te gaan. We hebben heerlijk twee uur door deze tuinen gebanjerd en genoten van de rust en spelende eekhoorntjes.
Toen de parkeermeter afliep zijn we naar Campbell River gegaan. Hier zitten we in een echte B&B. Ja, klopt, we hebben eerder in een B&B gezeten, maar dit is een echte. De andere zijn niet nep, maar waren huizen, waarvan de kamers allemaal zijn verhuurd en de eigenaar niet in het huis zelf woont.
Nu wonen de eigenaars wel in het huis en dat maakt het meer echt.
We zijn ontvangen door een heel gezellig en aardig stel lesbiennes en hun schoothond. En hebben vanavond met hen en een ander stel lekker op de patio zitten kletsen onder het genot van een kop koffie en een glas wijn.
Zo nog even lekker lezen in het hoge bed. Liz heeft bijna een krukje nodig om er in te komen, maar gelukkig is Gert daar om haar een voetje te geven ;-)

Een hele fijne zonnige dag voor jullie en tot morgen.

Liefs,
the Takkies